LC Photokina 2016 - de foto's
Geplaatst: do 22 sep 2016, 22:59
Hier is het draadje! Gistermorgen rond 7 uur stonden René en Edwin op de stoep voor een bak koffie aan de ontbijttafel van de familie Verheijen. Rond half 8 was het tijd de Outlander op te starten en werd er koers gezet naar Amersfoort. Rond half 9 zou Luc worden opgehaald. Half Amersfoort bleek verbouwd te zijn, waardoor de navigatie het spoor bijster was. Met een knappe U-turn op snelheid werd dit probleem opgelost. We reden voor en Luc rende meteen naar buiten, luid roepend dat we ook koffie konden krijgen. We besloten echter meteen koers te zetten naar Keulen. Rap de grens over en eens even kijken hoe hard de Outlander loopt. Bij 180 was het afgelopen. Hierna meteen vol in de remmen om de eerste Bratwurst te scoren. Die bleken bij Hunxe-West niet op voorraad en we spraken af op de terugreis te kijken of Ost ze wel had. Keulen kwam rond half 12 in zicht, meteen richting de Messe. Parkeren moest 10 euro kosten, maar na wat overtuigingskracht vervielen deze kosten en mochten we pal naast de ingang parkeren. Die 10 euro leverden we ook weer in, maar daarover straks meer.
Geen rijen, rapido naar binnen en snel naar al het lekkers. Hallen vol enorme stands, veel dure spullen en hier een daar mooie meiden. Gelukkig waren de trouwringen thuis gelaten. Uiteindelijk moet er toch voedsel in en vol vertrouwen en hopend op een Bratwurst gingen we op weg naar de Imbiss. En druk! Druk! 2 man zitten en 2 man eten halen. Na een half uur waren René en Edwin terug, maar zonder voer voor Luc en mij. Hadden ze niet goed begrepen. Enfin, Luc en ik ook in de rij. Dat duurde lang! Stond een halve gare te bellen in plaats van eten te pakken. Ik moest en zou een schnitzel en uiteindelijk had ik die ook. 11,90 en 5,10 voor de patat. Goedkoop is anders. Dag 10 euro. Bleek ook niet te vreten dat taaie ding. Nadat iedereen was uitgebuikt, doken we weer de hallen in. René scoorde een mooie halsband en Luc organiseerde een analoge foto van het gezelschap. Na het maken van de nodige beelden, sloeg de hongerklop weer toe. De beurs ging ook sluiten. Op naar de kar en volgas naar het centrum. Kar onder de Heumarkt gedumpt en nadat Luc nogmaals met de elektrische achterklep had gespeeld, snel de stad in op zoek naar bier en vreten.
Al snel streken we neer bij Früh am Dom. Volgens Luc waren hier prima schnitzels te verkrijgen die over de rand van het bord zouden hangen. Daar was niks van gelogen. Het bier werd in rap tempo aangerukt en al snel werd er volop gesmikkeld. De prijs per strekkende meter schnitzel was hier ook nog vele malen beter dan op de beurs. Koffie met apfelstrudel toe. Heerlijk, wel gek dat René en ik een kannetje melk moesten delen.
Aan alles komt een eind en rond 8 uur reden we de stad uit. Dachten we. Dankzij wat werkzaamheden, duurde het een uur voor we richting Arnheim koersten. En hard ging het later ook niet, dankzij volop werkzaamheden. Met een gemiddelde van 150 doken we de grens over. Snel in de ankers om peut in te nemen en koffie in te slaan. We hebben nog geprobeerd Luc achter te laten, maar hij was te snel. Laatste stuk richting Amersfoort lagen de heren achterin heerlijk te slapen en te kwijlen. Binnendoor naar Amersfoort, alwaar de navigatie weer de kluts kwijt was. We denken dat we Luc op de juiste plaats hebben afgezet.
Een uurtje later kwamen we in Assendelft aan. Moe maar voldaan.
Het was een mooie dag, veel gezien en heel veel gelachen. Over 2 jaar weer!
PS: Ost had ze ook niet.
Geen rijen, rapido naar binnen en snel naar al het lekkers. Hallen vol enorme stands, veel dure spullen en hier een daar mooie meiden. Gelukkig waren de trouwringen thuis gelaten. Uiteindelijk moet er toch voedsel in en vol vertrouwen en hopend op een Bratwurst gingen we op weg naar de Imbiss. En druk! Druk! 2 man zitten en 2 man eten halen. Na een half uur waren René en Edwin terug, maar zonder voer voor Luc en mij. Hadden ze niet goed begrepen. Enfin, Luc en ik ook in de rij. Dat duurde lang! Stond een halve gare te bellen in plaats van eten te pakken. Ik moest en zou een schnitzel en uiteindelijk had ik die ook. 11,90 en 5,10 voor de patat. Goedkoop is anders. Dag 10 euro. Bleek ook niet te vreten dat taaie ding. Nadat iedereen was uitgebuikt, doken we weer de hallen in. René scoorde een mooie halsband en Luc organiseerde een analoge foto van het gezelschap. Na het maken van de nodige beelden, sloeg de hongerklop weer toe. De beurs ging ook sluiten. Op naar de kar en volgas naar het centrum. Kar onder de Heumarkt gedumpt en nadat Luc nogmaals met de elektrische achterklep had gespeeld, snel de stad in op zoek naar bier en vreten.
Al snel streken we neer bij Früh am Dom. Volgens Luc waren hier prima schnitzels te verkrijgen die over de rand van het bord zouden hangen. Daar was niks van gelogen. Het bier werd in rap tempo aangerukt en al snel werd er volop gesmikkeld. De prijs per strekkende meter schnitzel was hier ook nog vele malen beter dan op de beurs. Koffie met apfelstrudel toe. Heerlijk, wel gek dat René en ik een kannetje melk moesten delen.
Aan alles komt een eind en rond 8 uur reden we de stad uit. Dachten we. Dankzij wat werkzaamheden, duurde het een uur voor we richting Arnheim koersten. En hard ging het later ook niet, dankzij volop werkzaamheden. Met een gemiddelde van 150 doken we de grens over. Snel in de ankers om peut in te nemen en koffie in te slaan. We hebben nog geprobeerd Luc achter te laten, maar hij was te snel. Laatste stuk richting Amersfoort lagen de heren achterin heerlijk te slapen en te kwijlen. Binnendoor naar Amersfoort, alwaar de navigatie weer de kluts kwijt was. We denken dat we Luc op de juiste plaats hebben afgezet.
Een uurtje later kwamen we in Assendelft aan. Moe maar voldaan.
Het was een mooie dag, veel gezien en heel veel gelachen. Over 2 jaar weer!
PS: Ost had ze ook niet.